Als jonge meid had ik het vaak benauwd en omdat astma veel in de familie voorkomt, kreeg ik van de dokter ook dat label (zonder een test te doen…). Vanuit die diagnose heb ik medicatie gebruikt, maar de klachten gingen niet weg. Eenmaal bij de longarts kon hij wat anders vaststellen: ik had op dat moment ’toevallig’ een longontsteking en had helemaal geen astma volgens hem. Hij noemde het chronische hyperventilatie, waarmee ik een behandeling kreeg en zelf op zoek ging naar wat ik kon doen om het te verhelpen. Mijn ervaring & tips na al die jaren lees je hier!
Chronische hyperventilatie: mijn ervaring
Wat was ik teleurgesteld dat ik door een aanname van de dokter 14 jaar lang medicijnen gebruikt heb ‘voor niets’.
Maar wat was ik blij dat ik eindelijk wist wat het wél was: chronische hyperventilatie, waar geen medicatie voor (nodig) is.
De longontsteking werd natuurlijk wél aangepakt met antibiotica, maar ik kreeg vooral te horen: maak je niet zo druk.
Een opmerking die me op dat moment een beetje boos maakte, want hallo, hoe kun je dat nou zo simpel zeggen?
Maar hiermee heeft hij me wel bewust gemaakt van een belangrijke oorzaak die nog veel te vaak gemist wordt.
Gelukkig stuurde de longarts me ook door naar logopedie therapie, waar ze meteen zagen dat ik verkeerd ademde.
Als in: geen diepe buik- maar oppervlakkige borstademhaling. Ik moest met oefeningen opnieuw leren ademen en spreken.
Geen pretje, maar geen spijt van. Helaas hielp het niet genoeg en ging ik op onderzoek (verderop in dit artikel meer).
Wat is chronische hyperventilatie & waardoor komt het?
Maar wat ís chronische hyperventilatie nu precies? Het is geen acute hyperventilatie aanval, het is er juist altijd.
Het komt volgens thuisarts neer op verkeerd ademen als in niet diep genoeg of te veel (te snel) ademen.
De oorzaak is naar mijn idee niet zo zeer het verkeerd ademen, maar ligt dieper zoals stress en angst.
Mind & body staan namelijk met elkaar in contact. Denk aan: ‘geen lucht meer krijgen’ – letterlijk en figuurlijk.
Ook weet ik inmiddels dat je (emotionele) pijn kunt proberen te onderdrukken door je adem in te houden.
En mogelijk praat je zo snel omdat er vroeger niet naar je geluisterd werd, dat kan allemaal meespelen.
In de opmerking van de longarts zat dus een grote kern van waarheid (ik had veel stress, angst én ben hooggevoelig).
Je kunt dit niet met een online test checken (al herken je mogelijk onderstaande klachten), ga gewoon naar de dokter.
Die kan je als het dit is doorsturen naar bijvoorbeeld fysiotherapie, de longarts of een psycholoog als dat nodig is.
Wat zijn de symptomen/klachten die je kunt ervaren?
Ik had van onderstaande klachten (uiteraard kunnen deze symptomen ook met andere zaken te maken hebben):
- Kortademig/benauwd
- Hoge hartslag
- Vermoeidheid
- Zweten
- Veel gapen
- Droge mond
- Snel praten
- Druk op de borst
Hoe slecht is chronische hyperventilatie?
Ik schrok niet echt van de diagnose en heb me er ook niet mee geïdentificeerd of de slachtofferrol aangenomen.
Je gaat niet dood van chronische hyperventilatie en je kunt er wat aan doen zonder medicatie nodig te hebben.
Dat gaat alleen niet van de ene op de andere dag, het is een proces en je zult je ervoor moeten inzetten.
En dat is wél goed om te doen, want ademen = leven. Alleen al voor je organen is goed ademen belangrijk.
Je ziet hierboven dat alleen al die klachten te linken zijn aan verkeerd ademen, dus daar wil je wat mee doen.
Welke behandeling bij chronische hyperventilatie?
Maar wat te doen dan? Hoe kom je er vanaf, is het überhaupt helemaal te verhelpen? Ik geloof van wel.
Zoals ik hierboven aangaf is het verstandig om naar de huisarts te gaan als vermoedt dat je hier last van hebt.
Deze kan het vaststellen en je passend advies geven waarmee je het sowieso al snel wat kunt verminderen.
Bij de logopedist begon ik met adem oefeningen, later bleek dat ik ook opnieuw moest leren spreken.
Ik vond het maar gênant om als eind tiener in de wachtkamer tussen kindjes te zitten, maar goed!
De term ‘chronisch‘ zou betekenen dat je er altijd last van blijft houden, ik noem het liever ‘zwakke plek’.
Ik heb geen last meer van mijn ademhaling, maar moet er wel op letten en kan nog steeds wel snel praten.
Chronische hyperventilatie aanpakken: tips & oefeningen
In principe gaat ademen helemaal vanzelf, maar als het stroef gaat dan kun je hier vaker bewust bij stilstaan.
Bij de logopedist kun je ook adem oefeningen krijgen, maar deze waren voor mij niet voldoende.
Daarom ging ik aan de slag met meditatie, yoga, mindfulness en mindset om stress te minderen.
Ook heb ik inmiddels een ademwerk cursus afgerond. Mijn ademhaling is daardoor stukke optimaler!
Wil jij hulp voor je ademhaling? Ik coach je graag
Dus ook al heb ik jarenlang met klachten (en medicatie) gelopen, uiteindelijk heeft dit voor mij wel een wereld geopend.
Ik heb goed leren ademen, naar mijn lichaam leren luisteren, en meditatie, yoga, mindfulness en mindset ontdekt.
Chronische hyperventilatie genezen is misschien een heel groot woord, af en toe mag ook ik er weer even extra op letten.
Maar dat vind ik niet meer vervelend, want ik zie het nu juist als een signaal van mijn lichaam om rustiger aan te doen.
Doordat dit voor mij zo’n verschil heeft gemaakt en heel veel mensen niet optimaal ademen, coach ik nu anderen hierbij.
Ik ben geen chronische hyperventilatie behandelaar, maar help je graag bij stress, mindfulness (adem) & zelfliefde.
Check het Guidance traject op mijn coaching pagina & vraag een gratis kennismaking aan!
Liefs Mariëlle.
Toevallig heeft mijn vriendin dit ook sinds kort. Ik vind dat de stempel van astma, dislectie veel te snel wordt gegeven. Mijn vriendin kon namelijk uren hardlopen, zonder puf. Het lijkt me wel heel vreemd om te horen dat er door deskundigen jaren lang is gezegd dat je astma had terwijl dat helemaal niet aan de orde was!
XOXO esmee
Eerst en vooral: wauw zo’n mooie foto’s heb je gemaakt. En ik vind het best wel jammer dat je jarenlang te horen kreeg dat je astma had. In die jaren kon je immers al geholpen worden.
Wat dapper dat je op deze manier je verhaal deelt! Het lijkt me erg vervelend om jarenlang dat verkeerde label opgeplakt te krijgen. Dan kan je nog zo braaf je medicijnen nemen, maar dan blijft dat helemaal niet de oplossing.
Wat leuk om te lezen. Ik studeer nu logopedie en afgelopen week heb ik stage gelopen en heb ik meerdere mensen gezien met dit soort problemen. Het zijn juist vaak volwassenen die met ademklachten strugglen. Hopelijk komt het snel weer helemaal goed!
Viertien jaar medicijnen is best lang. Ik kan me voorstellen dat je zo min mogelijk wil gebruiken. Wat vervelend voor jou voor de toestand. Gelukkig dat leren opnieuw praten en adem halen toch helpt. Maar ik kan voorstellen dat het niet altijd makkelijk is, veel oefening en vergeet niet wat belangrijk in het leven is, genieten dus! Zoals je het zegt.
Wauw, wat een verhaal zeg! Vervelend dat zij er pas zo laat achter kwamen, echt belachelijk! Gelukkig heb je alles opnieuw kunnen leren.
Wat vervelend dat ze je gewoon 14 jaar lang medicijnen hebben laten slikken, zonder te checken of je wel echt astma had! Het lijkt mij niet niks om chronische hyperventilatie te hebben; ik ken zelf alleen de niet-chronische variant en als ik in paniek raak moet ik echt mijn ademhaling onder controle zien te krijgen, omdat de kans op flauwvallen anders groot is. Gelukkig heb ik er niet zo vaak last van, maar met bloed prikken heb ik er bijvoorbeeld wel last van, omdat ik dat op de een of andere manier doodeng vind. Je foto’s vind ik trouwens mooi gelukt!
Wat fijn dat je er, al is het wat jaren later, er toch achterkomt wat er scheelt. Zelf heb ik ook een soortgelijk iets maar het uit zich bij mij vooral in lichamelijke klachten, door het snelle ademhalen krijgen krijgen kleine bloedvaten geen zuurstof meer, en krijgen mijn organen dus ook te weinig binnen terwijl er teveel zuurstof in mijn bloed zit. Ik mag dit waarschijnlijk met een neusspray gaan verhelpen. Opnieuw leren praten en ademhalen lijkt mij zó lastig en tegen je natuur ingaan! Heel veel respect heb ik daarvoor meid, dat vergt veel doorzettingsvermogen van je. Al heb je er wel een leven lang plezier van :)
pff.. ik snap je helemaal! ik heb het ook sinds een tijdje. loop nog steeds bij de fysio voor ademhalingsoefening etc.
Wel fijn dat het beter gaat zeg. Gelukkig heb je je over de schaamte heen kunnen zetten en heb je er uiteindelijk ook wat aan gehad!
Wat mooi, hoe je je verhaal deelt Mariëlle. Wat goed dat je de therapie hebt doorgezet ondanks de schaamte en er nu vruchten van plukt!
Toevallig, mijn broer heeft het zelfde net zoals jij en ik begrijp je volledig! Maar je hoeft er echt niet voor beschaamd te zijn, respect dat je dit hier zomaar met ons deelt :). De foto’s zijn prachtig trouwens! X
Niks is vervelender als iets anders te horen krijgen dan dat het is
Hihi dankjewel :)
Ja zeker weten!
Vervelend he :( ? Succes!
Dankjewel Linda <3 Maar ook respect voor jou, ik weet wat er bij jou speelt, topper!
Oh dat is niet fijn nee :( Ja dan heb je gewoon op dat moment zoveel stress! Dankjewel :)
Ja daar ben ik blij mee!
Ja het is echt veel te lang… Gelukkig was er een oplossing!
Oh wat grappig zeg! Als je me ooit als proefpersoon wilt gebruiken of wat wilt vragen …. ;)
Ja zeker, maar ik ben blij dat ik het nu weet!
Hihi dankjewel! Ja ik had liever inderdaad meteen geholpen willen worden :(
Ja ik snap er ooit ook helemaal niets van :(
Wat lijkt het me moeilijk om een verkeerde ‘diagnose’ (als ik dat zo mag noemen) te krijgen en jarenlang in onzekerheid te leven. Knap dat je dit deelt meis <3
wat ontzettend vervelend dat je jarenlang hebt gelopen met medicijnen voor iets wat je uiteindelijk niet had. wel fijn dat ze nu weten wat het is en dat je er (op welke manier dan ook) op vooruit gaat.! goed en knap van je dat je dit deelt ♥
p.s. mooie foto’s heb je gemaakt.! ♥ xx
Daar hoef je je helemaal niet voor te schamen. Het klinkt misschien raar om als volwassene zinnen te moeten lezen, maar dat is het zeker niet. Ook mensen met bijvoorbeeld stemproblemen leren we in de logopedie een correcte manier van ademhalen aan.
Het is uiteraard in het begin moeilijk om in stresserende situates je ademhaling onder controle te krijgen, maar dat is ook heel normaal. Veel blijven oefenen zal ervoor zorgen dat je het ook in die situaties onder de knie krijgt! Ik duim voor je!
Knap dat je dit neer schrijft, want ik kan mij je gevoel van schaamte wel een beetje voorstellen, al is die schaamte natuurlijk helemaal niet terecht, Raar vind ik het zeker niet dat je verkeerd ademhaalt..Kan hier iemand dan iets aan doen? Nee natuurlijk kan niemand daar iets aan doen….Al vind ik het best wel erg slordig dat men nooit gedegen onderzoek heeft gedaan bij je en al helemaal niet omdat je nog een kind was..en men een ( nu blijkt verkeerde ) diagnose baseerde op een aanname..
Je ademt op een onjuiste manier en jammer genoeg duurt het langer voor je iets afgeleerd hebt, dan aangeleerd…Als je daadwerkelijk het belang van al de therapie inziet, kom je er echt wel, want motivatie en doorzettingsvermogen zijn de drijfveer om dingen daadwerkelijk te kunnen volbrengen,..
de aanhouder wint…
groetjes petra
( die je fotos erg mooi vind bij deze post )
Wow wat bizar wel heel fijn dat je dit artikel deelt, ik heb het artikel even opgeslagen omdat ik veel dingen herken in een vriendin haar situatie. En wat een mooie foto’s!
Welke klachten had jij? Ik ben nu een tijdje geleden naar de dokter geweest voor een blaastest en kijkje naar mijn longen: Klachten:
– met sporten heel snel uitgeput zijn (ik moet een personal trainer nemen van de dokter, lekker duur!)
– ik praat heel snel als ik enthousiast ben, vermoeiend want na het verhaal ben ik buiten adem!
– hoestaanvallen, ook een keer in de trein yay..
Dat klinkt bekend, ik wil je best een uitgebreid verhaal vertellen? Stuur me even een mailtje, mariellemarkgraaff@gmail.com
Wat goed om te horen Romy, dankjewel, dat vind ik een mooi compliment!
Dankjewel Petra :) Het is voor anderen inderdaad moeilijk om te zien, maar de echte oorzaak had zo makkelijk gevonden kunnen worden!
Aah super bedankt ♡ Misschien moet ik de oefeningen gewoon blijven doen!
Dankjewel lieve Amy! :)
Dankjewel meid :)
Onwijs knap dat je dit deelt! Het lijkt me enorm vervelend allemaal. Al is dat natuurlijk heel zacht uitgedrukt.
Dankjewel Kim :)
Ik had je vraag op Twitter natuurlijk al gezien, en lees nu je blog. Wat mooi geschreven meis! Gek, zoals ik al zei ik herken het pad dat je hebt doorlopen met alle behandelingen… en dit herken ik ook helemaal. Mocht je ooit eens ervaringen uit willen wisselen of wat dan ook :) dan heb je m’n mailadres (ik weet dat we elkaar niet kennen haha maar ik volg je blog al zó lang dat dat bijna anders lijkt)
Heel herkenbaar! Jarenlang met allerlei pompjes lopen te prutsen, achteraf bleek dat ik idd hyperventilatie had en ademhalingsoefeningen prima hielpen. In mijn geval werd ik van enkele allergieën extra benauwd. Dus geen verenkussens meer en ik ben zo goed als nieuw.
Wat vervelend he? Maar fijn dat je er nu uit bent! :)
Hihi dankjewel Natascha, eens gelijks hoor!!
Heftig meid ik hoop dat het steeds beter met je mag gaan, ik adem ook verkeerd maar ik heb niet zo’n erge vorm. Ik kan bijvoorbeeld niet rennen of hardlopen wanneer ik dit doe vergeet ik te ademen waardoor ik helemaal buitenadem ben binnen een paar tellen..
Dankjewel lieve dame! :) Misschien toch eens kijken of je er wat aan kunt doen, dit klinkt wel bekend namelijk!
De foto’s zijn prachtig Marielle! Ik vind het moedig van je dat je hebt doorgezet. Het vereist veel aandacht, moeite maar bovenal zelfbewustwording. Je hebt er goed aan gedaan. Sommige zaken kunnen we helaas niet terugdraaien maar dat wil niet zeggen dat daarmee alles is gezegd. Feit is dat je er niet alleen voor hoeft te staan. Een goede professionele begeleiding is mogelijk en dat kan bij een logopediepraktijk, een stemcoach of een psychologisch therapeut.
Bedankt Annemieke!! Ik heb nu nog steeds af en toe last doordat ik behoorlijk wat stress heb, maar ik probeer me daar inderdaad zoveel mogelijk bewust van te zijn!
Ken je de Buteyko-methode? Ik heb vorig jaar een lezing bijgewoond over dit onderwerp en overweeg om zelf de cursus te gaan volgen.
Auteur
Ik ken het, maar ben hier zelf niet meer mee bezig omdat ik geen klachten meer ervaar!